ΑΝΩΤΑΤΑ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΑ ΚΑΙ Ο ΠΟΛΙΤΗΣ / ΔΙΑΔΙΚΟΣ

Ο πολίτης, ως κατά σταδιοδρομία δικαστής, ως κατά νομική υποχρέωσή του μέλος ορκωτών δικαστηρίων, ή ως διάδικος, διαμορφώνει την όλη εικόνα τού συστήματος απονομής τής Δικαιοσύνης, ενώ ως ανώτατος δικαστής αποσαφηνίζει τελικά, διά της ερμηνείας του, το περιεχόμενο των διατάξεων του Συντάγματος και των νόμων σε χώρες όπως η Ελλάδα, οι Σκανδιναβικές και οι Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής, όπου υπάρχει διάχυτος δικαστικός έλεγχος του νομοθετικού έργου, σε αντίθεση προς το κυρίαρχο στις περισσότερες δημοκρατικές χώρες συγκεντρωτικό σύστημα ελέγχου από ολιγομελές «Συνταγματικό Δικαστήριο» με έντονα πολιτικά χαρακτηριστικά και, συχνά, μέλη μη προερχόμενα από το δικαστικό σώμα. Συνεπώς, στη χώρα μας, μεμονωμένος διάδικος δύναται να προσφύγει απ’ ευθείας στον φυσικό δικαστή, έστω και αν, σε ορισμένες περιπτώσεις, πρόκειται για Ανώτατο Δικαστήριο, ζητώντας δικαστική προστασία επικαλούμενος αντισυνταγματικότητα του νόμου, για την οποία αποφαίνεται κάθε δικαστής, ακόμη και ειρηνοδίκης. Είναι, ως εκ τούτου, προφανής η επιτακτική ανάγκη διεισδυτικής έρευνας σε όσα ισχύουν στο τρίπτυχο αυτών των εθνικών νομικών συστημάτων σε Βόρειο Αμερική και Ευρώπη, προκειμένου να ενημερώνονται ευρύτερα και πληρέστερα ο νομικός κόσμος και οι ενδιαφερόμενοι πολίτες, ώστε να προχωρούν σε συγκριτικές παρατηρήσεις, σε ακριβείς διαπιστώσεις και, ενδεχομένως, σε εύστοχες προτάσεις που προάγουν το επίπεδο του νομικού πολιτισμού, ή έστω συγκρατούν τη διολίσθησή του υπό το βάρος αλλεπαλλήλων παγκοσμίων κρίσεων, οικονομικών ή υγειονομικών, με παράλληλη ύπαρξη ακόμη και ενδοευρωπαϊκών ενόπλων συγκρούσεων. Βέβαια, όσον αφορά τις Σκανδιναβικές χώρες, το γλωσσικό εμπόδιο δημιουργεί τεράστιες δυσχέρειες στην προσέγγιση των νομικών τους συστημάτων, όμως η διεθνώς ευρύτατη γνώση της αγγλικής γλώσσας διευκολύνει σημαντικά τη μελέτη των ισχυόντων στην έννομη τάξη των Η.Π.Α. Με την έννοια αυτή καθίσταται, ενίοτε, δυνατή μεταφραστικώς η παρουσίαση στον ελληνικό νομικό χώρο έργων επιφανών αμερικανών νομικών, με ει